Παράθυρο για μειώσεις στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα άνοιξε ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, μιλώντας χθες στη ΝΕΤ. «Ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά του, και μέρος αυτής περνάει και μέσω του κόστους εργασίας», δήλωσε χαρακτηριστικά. (http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=247698)
Έχω αρχίσει και μπερδεύομαι...
O ίδιος Παπακωνσταντίνου, ο ίδιος υπουργός, της ίδιας κυβέρνησης δήλωνε στις 19 Μαΐου 2010, ότι μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα είναι αχρείαστες. (http://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/5929)
Συντονισμένα, την ίδια μέρα ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης, Πεταλωτής, σχετικά με τη μείωση των μισθών στον Ι.Τ. δήλωνε ότι: "η μείωση των μισθών δεν είναι από τους σημαντικούς παράγοντες που αυξάνουν την παραγωγικότητα" και συνεχίζει: «Ήταν επιλογή μας να μην μειωθούν οι μισθοί και αυτό φάνηκε» (http://www.theinsider.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3845%3Ait-is-designed-to-reduce-private-sector&catid=1%3Apolitics&Itemid=27).
Ένα μήνα περίπου πριν (Μάρτιος 2010) ο υπουργός εργασίας, Ανδρέας Λοβέρδος απέκλειε την περικοπή επιδομάτων στον Ι.Τ. λέγοντας πως: «Ουδέποτε ετέθη, αλλά ούτε και τίθεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θέμα να επιβληθεί επέκταση της περικοπής των επιδομάτων στον ιδιωτικό τομέα» (http://tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CE%BB%CE%BF%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%B4%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%B5%CE%B9-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%AE-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%AD%CE%B1).
Ακριβώς την ίδια εποχή (Μάιος, 2010) το ΔΝΤ έπεφτε σε "αντιφάσεις": Ο Στρος δήλωνε στο τηλεοπτικό δίκτυο Euronews, πως «η ανάπτυξη είναι ένα ερώτημα-κλειδί. Γιατί η Ελλάδα αντιμετωπίζει τόση δυσκολία για να μπει σε τροχιά ανάπτυξης; Διότι έχει πρόβλημα ανταγωνιστικότητας. Για το λόγο αυτό πρέπει να μειωθούν οι μισθοί, κάτι το οποίο είναι οδυνηρό, αλλά απολύτως αναγκαίο. Είναι ο μοναδικός τρόπος να πουλήσει αυτά που παράγει, όταν οι άλλες χώρες έχουν χαμηλότερες τιμές» ενώ αμέσως μετά η διευθύντρια Εξωτερικών Σχέσεων του Ταμείου, Καρολαϊν Άτκινσον διέψευδε και έλεγε πως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν θα ζητήσει μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα της Ελλάδας. (http://www.tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CE%B4%CE%BD%CF%84-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%AC%CE%BC%CE%B5-%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%B8%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%AD%CE%B1).
Μετά από μερικούς μήνες (Δεκέμβριος, 2010) ο εκπρόσωπος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα, Πόλ Τόμσεν είπε κατηγορηματικά: «δεν ζητήσαμε μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Το συζητήσαμε εκτενώς με την κυβέρνηση, αλλά συμφωνήσαμε ότι σε συνθήκες ύφεσης και πληθωρισμού δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη». (http://www.tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CF%80%CE%BF%CE%BB-%CF%84%CF%8C%CE%BC%CF%83%CE%B5%CE%BD-%C2%AB%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B5-%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%B8%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%AD%CE%B1%C2%BB) και εδώ (http://news-gr.com/2010/12/09/p-thomsen-“-δεν-συστήσαμε-μειώσεις-μισθών-στο/)
Και αναρωτιέμαι μετά απ' όλα αυτά, πώς του ήρθε του Παπακωνσταντίνου να κάνει λόγω για περικοπές στους μισθούς (Ι.Τ.) και να τους συνδέει με την παραγωγικότητα;
Μα γιατί "κάποιος" τον πιέζει:
Έντονες πιέσεις ασκεί η τρόικα (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) για άμεση μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα (http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=381689&ct=3&dt=01%2F02%2F2011)
Ασφυκτικό πρέσινγκ για τη μείωση των μισθών μέσα από τις επιχειρησιακές συμβάσεις (http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=52922992)
Είναι λοιπόν σαφές ότι η καλή μας κυβέρνηση απροκάλυπτα και χωρίς ντροπή έχει αδιαμαρτύρητα αναλάβει χρέη μαριονέτας. Ναι, ναι ξέρω, είναι για το καλό μας όπως λέει και ο ΓΑΠ και δακρύζει.
Και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να περάσεις σκληρά αντικοινωνικά μέτρα;
Κάπως έτσι το περιγράφει ο Τσόμσκυ:
Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.
Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ' ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.
http://www.facebook.com/note.php?note_id=10150117899239047
Περαστικά μας...
