μεγέθη, σχετικά...

Ο Καέιρο, λέει πως το χωριό του, είναι πιο μεγάλο από την πόλη γιατί από εκεί μπορεί να δει κανείς, περισσότερο σύμπαν, απ’ ότι από την πόλη.

Το ξαναδιάβασα απόψε και σκέφτηκα τον ορίζοντα που με αγκαλιάζει, όταν ανεβαίνω σε αυτό το μικρό βουνό του δικού μου χωριού. Ξέρεις, σκέφτομαι ότι ίσως ο ορίζοντας να βρίσκεται εκεί για να μας θυμίζει αυτό που θα μπορούσαμε να χάσουμε, αν είχαμε καταφέρει ποτέ να το αποκτήσουμε. Ο ορίζοντας κρατάει τα μέτρα. Ο ορίζοντας ορίζει τα μεγέθη κι αυτό με φοβίζει... με φοβίζει, ξέρεις, γιατί ο ορίζοντας της γνώσης μου είναι μικρός, και η αμάθειά μου τεράστια. Γιατί, ο ορίζοντας των εμπειριών μου θα μεγαλώνει όσο η ζωή μου θα μικραίνει. Γιατί, ο ορίζοντας των συναισθημάτων μου είναι τόσο μικρός και ο εγωισμός μου τόσο μεγάλος. Ακόμα και ο ορίζοντας των άλλων, των φίλων μου, είναι πολύ μικρός και η απόσταση συνεχίζει να μεγαλώνει.

Φοβάμαι, γιατί ο ορίζοντας χάνεται όλο και περισσότερο από τα μάτια μου, κι εγώ τον χρειάζομαι έστω και μικρό. Είναι κι αυτό κάτι. Κάτι παραπάνω από το τίποτα...

Ζω σε μια τεράστια πόλη και το σύμπαν φαντάζει τόσο μικρό...